Merel, 17 jaar
Ik liep ’s avonds terug naar huis. Er kwam een jongen achter mij aanfietsen. Dit had ik niet door, want ik had mijn koptelefoon op. Opeens voelde ik dat hij mij op mijn achterwerk sloeg. Hij fietste vervolgens rustig door. Het duurde even voordat ik doorhad wat er gebeurd was. Ik riep hem boos na, maar hij stak een hand op en fietste door. Ik was van streek en voelde me geseksualiseerd en onveilig.
Vandaag ben ik voor de zoveelste keer nageroepen door dezelfde man. Het is een man die veel rond hangt in mijn straat en ook andere vrouwen naroept. Deze keer betrok hij er een andere man bij, waardoor het nog intimiderende werd. Ze besloten dat het grappig was om iets over mijn borsten te zeggen.
Ik doe meestal net alsof ik doof ben en hem niet opmerk, ook al herken ik hem op meters afstand. ’s Avonds moet ik met mijn hondje nog de straat op om hem uit te laten, wanneer deze man in de buurt is durf ik soms niet direct terug naar mijn huis te lopen. Dan maak ik een extra rondje zodat hij niet te weten komt waar ik woon.
Petra, 18 jaar
Koen, 38 jaar
Ik vind het lastig om mijn verhaal te delen. Ik ben een heteroseksuele man en in communicatie over seksuele intimidatie word je dan vaker beschreven als mogelijke dader in plaats van iemand die óók slachtoffer kan worden van seksuele intimidatie.
Toch is dat wel gebeurd, al is het inmiddels een aantal jaar geleden. Ik heb een vrij diverse vriendengroep. Omdat we verschillende achtergronden hebben, vinden we het leuk om elkaar mee te nemen naar plekken die onderdeel uitmaken van onze subculturen. Zodoende zijn we wezen stappen in Arnhem.
We hebben het daar de hele avond gezellig gehad, totdat ik aan het einde van de avond bij mijn kruis gegrepen werd. Op het moment dat dit gebeurde, wist ik eigenlijk niet hoe ik moest reageren. Ik verstijfde en realiseerde me niet direct dat deze ervaring niet fijn was, totdat ik de dag daarna in de bus zat en me ineens heel onveilig voelde in de drukte.
Ik heb nooit het gevoel gehad daarover met iemand te kunnen praten. Je leert immers dat seksuele intimidatie iets is dat vrouwen overkomt of iets wat mannen fijn zouden moeten vinden als het gebeurt. Ik vind het daarom ook lastig om nu melding te maken, omdat ook op deze pagina mannelijke slachtoffers niet vertegenwoordigd worden.
Ferry, 35 jaar
Samen met mijn partner word ik systematisch lastig gevallen op de Steenstraat in Arnhem. Dit sissen, uitschelden en achterna lopen is voornamelijk richting mijn partner gericht, maar ook regelmatig richting ons als queer-stel. Wij voelen ons hier inmiddels niet meer veilig.
Na navraag bij vrienden blijkt ook dat twee (homoseksuele) stellen in heel Arnhem überhaupt niet meer hand in hand over straat gaan. Simpelweg omdat ze willen voorkomen lastig gevallen te worden.
Wij vinden het frustrerend, verdrietig makend en verliezen ons thuis-gevoel in Arnhem. Wij willen graag weten of er hierop actie wordt ondernomen.
MIRJAM, 20 JAAR
Een man is mij van kroeg naar kroeg en vervolgens naar huis gevolgd. Ik woon in het centrum en mijn woning grenst aan een vies steegje. Hij is mij gevolgd om zich in mijn huis te forceren en mij te betasten. Mijn huisgenoten hebben me naar de agent aan de voorkant van ons huis gebracht. Samen hebben we hem gezocht en gevonden, bleek hij meerdere verkrachtingen en aanrandingen op zijn kerfstok te hebben. Hij heeft 2 dagen vastgezeten en toen was het mijn woord tegen het zijne. Dat de camera’s zijn hele volgpraktijken hadden vastgelegd was niet genoeg, want in mijn steeg was geen camera.
Later kwam ik hem vaker tegen en ik ben altijd bang voor hem gebleven. Hij mag vrij rondlopen, terwijl ik niks meer durfde.
En de eerste vraag tijdens mijn verhoor: “Hoeveel heb je gedronken?” En hij had het strafblad…